Od autora: podstawowe różnice między ludźmi i zwierzętami Pytanie z forum skłoniło mnie do napisania artykułu referencyjnego na temat podstawowych różnic między ludźmi i zwierzętami. Pytanie : Czy można nazwać RZECZY, które mają ludzie i zwierzęta inne niż ludzie? Nie ma ich u zwierząt w jakimkolwiek stopniu i w jakiejkolwiek formie.---Umiem wymienić absolutne różnice, że tak powiem, zasadnicze.1) Zwierzęta inne niż ludzie nie mają. poczucie humoru. Na przykład wrony to bardzo inteligentne ptaki (inteligencja jest nawet większa niż u psów) - potrafią robić psikusy i żartować innym, ale nie mają poczucia humoru. Jeśli będziesz naśmiewać się z wrony, ona tego nie zrozumie. 2) Ludzie są jedynymi stworzeniami, które konsumują idee (idealne potrzeby - ideologie, religie, mity, koncepcje naukowe...). Aby zdrowy człowiek był szczęśliwy, nie wystarczy zaspokajać jedynie potrzeby życiowe. Dla idei można żyć i umrzeć. Ludzkość oczarowana ideami wydaje się uwolniona spod dyktatury bios/genów. Żaden gatunek istot żywych nie jest w stanie „zrezygnować” z programu reprodukcji biologicznej, dobrowolnie rezygnując z rodzenia dzieci. Łosoś pokonuje setki kilometrów w górę rzeki, aby dotrzeć do miejsc tarła. Nie ma siły, która jest w stanie powstrzymać rutynę jeleni, wraz ze wszystkimi towarzyszącymi rytuałami godowymi. A osoba opętana jakąś ideą składa śluby zakonne lub staje się wyznawcą filozofii bezdzietnej. 3) O śmierci wiedzą tylko ludzie. „Człowiek jest jedynym zwierzęciem, które wie, że czeka go śmierć i jedynym, które wątpi w jej ostateczność”. Świadomość śmiertelności pojawiła się w epoce paleolitu, kiedy ludzie zaczęli praktykować pochówki rytualne. Groby są bezpośrednim dowodem na to, że ludzie rozwinęli idee dotyczące życia pozagrobowego i rozkwitły w postaci mitologicznych i religijnych typów świadomości. Zwierzęta nie zdają sobie sprawy z nieuchronności swojej śmierci (i śmierci swoich bliskich) i nie praktykują rytualnych pochówków, choć mogą tęsknić za zmarłymi. Najprawdopodobniej wielkie małpy nie będą bluźnić z powodu zwłok zmarłego krewnego, chociaż mogą się martwić, tęsknić i opłakiwać. Zdecydowanie nie mają pojęcia o życiu pozagrobowym. Ogólnie rzecz biorąc, „świadomość śmiertelności” można umieścić albo jako oddzielną pozycję, albo jako element podrzędny potrzeb idealnych. 4) Samoświadomość. Jeśli zwierzęta mają świadomość, to tylko ludzie mają samoświadomość. W filogenezie CO pojawił się, gdy pojawił się język, symbol, mowa jako narzędzie myślenia; w ontogenezie (rozwoju indywidualnym) pojawia się po 3 latach. Dziecko zaczyna mówić, patrzy w lustro i poznaje siebie: „to jestem ja”."