Obaj spotykają się i jednoczą. Każdy pragnie otrzymać miłość. Jeśli partner otrzyma wiadomość „Kocham cię”, jest spokojny i szczęśliwy i może dalej żyć i pracować. Jeśli nie ma sygnałów, staje się niepewny i niespokojny, wszystko wymyka się spod kontroli. Aby związek w parze przetrwał, partnerzy muszą karmić się nawzajem przejawami miłości. Miłość ma wiele języków. Język miłości to przejawy potwierdzające uczucie miłości ze strony partnera. Możesz powiedzieć: kocham Cię na różne sposoby: - ​​spojrzenie pełne miłości, - uśmiech radości na widok partnera, - miłe słowa, pochwały, zachęty, komplementy, - dotknięcia, uściski, głaskanie, - prezenty, niespodzianki, - pomoc w biznesie, - wspólnie spędzony czas. Uważa się, że dla zdrowia psychicznego człowiek potrzebuje co najmniej 3 „uderzeń” dziennie, aby mieć pewność, że jest ważny, kochany i niezbędny. Każdy ma swój własny język, którego uczy się od dzieciństwa we własnej rodzinie. Spotykają się dwie osoby. Jak przekazać swoje uczucia drugiej osobie? Częstym błędem jest to, że partner próbuje zrobić drugiemu to, co w jego języku jest oznaką miłości. Anegdota: Mam już dość swojego. Ty, mówi, nie kochasz mnie, ale nie! Kupiłem jej diamentowy naszyjnik. - No i co z nią? „Powiedział, że kupiłeś to celowo, żebym nie powiedział, że mnie nie kochasz!” Często partner nie rozpoznaje sygnałów jako miłości, ponieważ na miłość do niego wskazują inne sygnały. Co więcej, nie jest szczęśliwy, nie jest wdzięczny. Jest zły, nie podoba mu się to. Wścieka się i odsuwa. Relacje stały się napięte. Zbliża się konflikt. Przykład. Dla żony prezenty są wyrazem miłości, a mąż uwielbia się przytulać. To denerwuje moją żonę: żeby się tylko przytulić, nigdy nie da prezentu, jest skąpcem, mąż Lenki dał wczoraj kwiaty i torebkę. Dla męża wyrazem miłości jest dotyk. Dla niego, jeśli jego żona odchodzi, oznacza to, że jej nie kocha, znalazła kogoś innego. Myśli: ona nie lubi mojego dotyku, kupiła tyle nowych koszul, jest ciuchową dziewczyną. Zatem oznaki miłości prowadzą do niezgody w rodzinie. Błąd polega na tym, że partner robi dla drugiego nie to, czego potrzebuje, ale to, co sam chciałby dla siebie otrzymać. Relacje więdną. Nie ma źródła miłości. Aby związek mógł się rozwijać, musisz okazywać partnerowi miłość w sposób, jakiego potrzebuje. Wtedy zrobię dla ciebie to, co kochasz i akceptujesz jako miłość. A Ty robisz dla mnie to, co kocham i przyjmuję jako znak Twojej miłości do mnie. Trzeba obserwować, co druga osoba lubi, co uważa za przejaw miłości. Nie jest powszechne robienie rzeczy inaczej. Czasami wydaje się to głupie. Czasami nie chcesz. Przykład. Mój mąż wrócił z pracy zmęczony. Powinien jeść i spać. Niepracująca żona cały dzień myślała o tym, jak zaskoczyć męża i z niepokojem czekała na jego przyjazd. Przygotowała kąpiel z płatkami róż. Mąż, aby nie urazić żony, musiał odprawić ceremonię miłosną. Jak możemy się rozumieć? Jeśli chcesz szczęśliwego związku, rób dla drugiego człowieka nie to, co chcesz dla niego zrobić, ale to, co on chce, żebyś dla niego zrobił. Anegdota: Żona: chcesz mnie? Mąż: nie Żona: chcesz jeść? Żona: czujesz jakąś więź? Życzę Ci miłości i zrozumienia.