Każdy z nas ma pojęcie o emocjach, ponieważ są one integralną częścią każdej celowej działalności. Dzięki emocjom jesteśmy w stanie ocenić nasze potrzeby fizjologiczne, które należy zaspokoić. Ocena emocji jest zawsze indywidualna, a doznania emocjonalne pomagają określić potrzebę i działać celowo. Stres to szczególny stan psychiczny, który jest bezpośrednio związany z okazywaniem emocji i znajduje odzwierciedlenie w poznawczej, motywacyjnej i wolicjonalnej strukturze osobowości człowieka. Jest to reakcja organizmu na specyfikę relacji między człowiekiem a otaczającym go światem. Długotrwały stres można zdefiniować jako stan napięcia emocjonalnego, który prowadzi do deformacji cech osobistych człowieka. Emocje pomagają szybko ocenić rzeczywistość , co pociąga za sobą negatywne konsekwencje dla organizmu. Oznacza to, że uczucie bólu zmusza do podjęcia odpowiednich działań, aby się go pozbyć. Wynika z tego, że emocje pełnią rolę adaptacyjną. Postęp pozwolił wykształcić wyjątkową strukturę emocji, która w zależności od sytuacji pełni funkcję kompensacyjną. Kiedy doświadczamy uczucia strachu, pojawia się reakcja obronna. W sytuacji długotrwałego stresu człowiek jest podatny na pojawienie się negatywnych cech psychologicznych i społecznych. Staje się porywczy, drażliwy i nieufny. Lub wręcz przeciwnie, może pojawić się nadmierna łatwowierność, która będzie szkodliwa w przypadku, gdy konieczna będzie obrona własnego punktu widzenia lub ochrona siebie i swoich interesów będąc pod długotrwałym stresem, na przykład z powodu niekorzystnej komunikacji z osobą zaczyna się stopniowo deformować i staje się nadmiernie emocjonalny. Czynnik ten budzi wyjątkowo negatywne cechy Dlatego pomimo tego, że stres jest w pewnym stopniu nieodłączny od naszej fizjologii. I można to uznać za część naszego życia. Jednak długotrwały stres jest toksyczny dla każdego. Przebieg długotrwałego stresu może mieć postać utajoną i przekładać się na zmiany wskaźników adaptacji, które można zarejestrować jedynie za pomocą specjalnych metod. Z punktu widzenia podejścia systemowego uwaga skupia się na doświadczeniu stresu długotrwałego negatywne zmiany w osobowości człowieka. A niemożność pokonania stresu prowadzi do poważnych chorób patologicznych.