— „Mam 25 lat, jestem mężatką, dwójka małych dzieci, jestem na urlopie macierzyńskim, a mój mąż nie pracuje. Żyjemy z zasiłków, piekę ciasta i torty, sprzedaję je i tyle ok. Jestem zmęczona, nie mam już sił. Sama jestem ze żłobka w domu, nie ma krewnych, mieszkanie odziedziczyłam po ciotce. Co mam zrobić? to było dla prymitywnych ludzi, wszystko jest jasne i zrozumiałe: on jest na mamutach, ona jest w jaskini. On poluje, ona gotuje, szyje, wychowuje dzieci. Teraz oboje pracują i nierzadko kobieta zarabia tyle samo, co mężczyzna, a w domu drugą zmianę w gorącym sklepie – w gorącej pracy. kuchni i wszystkich obowiązków domowych. Człowiek prymitywnego człowieka nie przyniósł żadnej ofiary – wszyscy byli głodni. A teraz masz żonę i jej pensję, nie umrzesz z głodu. Powodów utraty pracy przez męża może być wiele. Najważniejsze jest to, jak długo szuka nowego, czy nie. Jeśli widzisz, że Twój mąż jest zajęty szukaniem pracy, podejmuje konkretne kroki, aby ją znaleźć, ale w tej chwili coś nie wychodzi. Pomaga Ci w domu, przejmując część Twoich obowiązków. Potrzebuje twojego wsparcia i twojej wiary w niego. Daj mu to. To doda mu pewności siebie, siły i determinacji. Albo twój mężczyzna jest pesymistą, który nie wierzy w siebie i jest negatywnie nastawiony. Beszta wszystkich i wszystko, obwinia wszystkich wokół siebie za swoje problemy, łącznie z tobą. Nawet dobra praca za przyzwoite wynagrodzenie będzie niezadowolona. Możliwe, że widzisz, że twój mężczyzna Alphonse, który najpierw żył kosztem swoich rodziców, jest teraz twój. Obiecuje Ci góry złota i zapewnia, że ​​w imię miłości jest gotowy zrobić wszystko, ale nie spieszy się z szukaniem pracy. Żadna praca nie jest go godna. A może jest po prostu leniwy i wszystko mu pasuje? Nie chodzi do pracy, pije, nie pomaga w pracach domowych. Co robić? Oczywiście musisz zacząć od siedzenia przy „stole negocjacyjnym”. Powiedz swojemu współmałżonkowi (mianowicie), że jesteś już zmęczona byciem „koniem pociągowym”. Podziel się z mężem swoimi uczuciami bez oskarżeń. Obwinianie jest jednym z częstych błędów prowadzących do konfliktów. Nie używaj słowa „mamusia”. Jesteś kobietą, żoną, ale nie matką starszego syna. Uwolnij się od odpowiedzialności za wszystko, co dzieje się w domu. Zastanów się, kto żyje dobrze w tej sytuacji, a kto źle. Zmieniaj sytuację, aż poczujesz się komfortowo. Dopóki będziesz zachęcać do bezczynności, sprawy nie posuną się do przodu. Półśrodki nie są odpowiednie, pomyśl: czy twój małżonek naprawdę cię kocha, czy to tylko przyzwyczajenie. Jeśli próbowałeś już wszystkich sposobów i środków i nic nie pomaga, ustal konkretny termin, do którego zgadzasz się poczekać oczywiście decyzja o tym, czy chcesz żyć, czy nie, należy do ciebie, ale czasami rozwód jest jedynym możliwym rozwiązaniem. I szczerze życzę, aby ten artykuł nie był dla Ciebie przydatny.!