Często myślałam, chciałam zrozumieć, przykładów w życiu było wiele. Ale pytanie było interesujące – czym jest odwaga? Kiedy byłem mały, podobnie jak inni chłopcy martwiłem się tym pytaniem, ponieważ nikt nie chce być tchórzem, a jednocześnie wszyscy doświadczamy strachu! Najważniejszą rzeczą w życiu jest ustalenie priorytetów dla siebie, zrozumienie swojego celu i kropkowanie wszystkich „i”. Tak, od tego momentu zaczyna się układ współrzędnych odwagi, tchórzostwa, demencji i męstwa. Poczułem się urażony, gdy uświadomiłem sobie, że wśród oficerów rosyjskiego wywiadu byli zdrajcy. Wiedząc, że bohaterowie Wojny Ojczyźnianej poświęcili się w imię swojego życia, zginęło wielu godnych ludzi, dając życie ludziom takim jak oni. A najciekawsze jest to, że kiedy sama myślę: „Jak bym się zachowała w takiej sytuacji? Co bym zrobił?”, odpowiedź nie jest oczywista. Oczywiście, jeśli zapytasz innych, najczęściej usłyszysz społecznie oczekiwaną odpowiedź, która nie będzie zgodna z prawdą. Na to pytanie musisz odpowiedzieć sobie sam, a dla wielu jest to najtrudniejsza rzecz. Prędzej czy później każdy chłopak zadaje sobie to pytanie. Kiedy musisz bronić swoich interesów, kiedy bezczelna osoba podskakuje w kolejce do kasy, kiedy twoja dziewczyna jest niegrzeczna, kiedy sam jesteś nazywany niecywilizowanym. Co robić? Wszędzie wokół panuje hałas, więc niech tak będzie, nie rób zamieszania, wszystko jest w porządku. A może powinienem odpowiedzieć? W moim życiu zdarzały się różne przypadki, czasem uciekałem, czasem walczyłem do końca. Któregoś dnia 1 stycznia około 6 rano wracałem do domu. Spotkało mnie około sześciu pijanych facetów. Daj mi zapalić, słowo w słowo, a ja uciekłem, żeby złapać oddech tylko w domu. Był przypadek, gdy dla znanej mu dziewczyny uderzył jej męża, który, nawiasem mówiąc, nie był w złym stanie zdrowia. I czasami nie bił drania, który odbierał mi dziewczynę. I za każdym razem, gdy stawałem w obliczu sytuacji, w której miałem do wyboru ucieczkę lub walkę, wybierałem dla siebie opcję, która nie była sprzeczna z moimi wewnętrznymi przekonaniami. Nie powinieneś zakładać, że pomyślałem lub pomyślałem przed podjęciem działania. Nie, wcale nie, działałam, bo w takich sytuacjach nie ma czasu na myślenie. Kiedy zobaczyłam plakat, zaczęłam się zastanawiać, co jeśli mam syna i muszę odpowiedzieć na jego pytanie: „Co to jest odwaga?”. I wtedy przypomniały mi się momenty mojego życia, momenty z historii, momenty, w których ludzie okazali odwagę lub tchórzostwo. A potem ustaliłem, że „Odwaga” to twoje prawdziwe zainteresowania, to, po co żyjesz. Ktoś wpada do otworu bunkra, ktoś zdradza ojczyznę, przyjaciół, kolegów, zostaje podwójnym agentem, a ktoś, pracując jako urzędnik, po prostu bierze łapówki. Tchórzostwo jest tam, gdzie jest tchórzostwo, przeciwieństwo odwagi. Te wartości i przekonania ukształtowane na podstawie własnego doświadczenia są przyczyną działań. W każdym z nas jest odwaga, ale system wartości jest inny. Niestety lub na szczęście, kto ma rację, a kto się myli, kto jest tchórzem, a kto bohaterem, czas pokaże, kiedy zostaniesz uderzony, może cię to boleć przez tydzień lub miesiąc i… jeśli uciekniesz, może to boleć do końca życia. Tylko wtedy możesz dokonać właściwego wyboru, jeśli wiesz, o co walczysz i po co żyjesz – wiedza o tym i walka o to to prawdziwa odwaga! Życie bez celu to prawdziwe tchórzostwo i tchórzostwo!