Adolescencja to czas szybkiego rozwoju, jeden z najtrudniejszych okresów, charakteryzujący się gwałtownymi zmianami jakościowymi w rozwoju osobowości dziecka. Dzieci w tym wieku charakteryzują się chęcią przeciwstawienia się dorosłym, obrony swojej niezależności i praw. Często los dziecka ustala się właśnie w okresie dojrzewania, kiedy wciąż trudno mu zrozumieć, kim jestem. Po nie zdaniu egzaminu, opuszczaniu zajęć, wikłaniu się we własne oszustwa i lęki, ciągłym potępianiu i ostrej krytyce ze strony nauczycieli i rodziców, nastolatek wypracowuje sobie model „jestem przegrany, nie odniosę sukcesu”. W tym miejscu pojawia się niebezpieczeństwo utknięcia w tych etykietach, co z czasem doprowadzi do niskiej samooceny, zwątpienia i lęków społecznych. Często rodzice przyjmują autorytarne stanowisko i rozpoczyna się niekończąca się seria konfliktów. Z każdą nową kłótnią narastają nieporozumienia, rozczarowanie i rozpacz. Z reguły taka sytuacja w rodzinie powoduje stres, a w konsekwencji pogorszenie stanu fizycznego i psychicznego dziecka. Rezultatem są bóle głowy i serca, zwiększone zmęczenie, drażliwość, agresywność i izolacja. W takich sytuacjach zwrócenie się do psychologa jest po prostu konieczne. Czynniki negatywnie wpływające na psychikę dziecka. Uraz psychiczny i ciężkie postacie różnych chorób. Patologia układu nerwowego. Nagłe oddzielenie dziecka od rodziców lub przedłużająca się separacja od rodziców. Rozwód rodziców. Ponowne małżeństwo. Chłód emocjonalny rodziców Niestabilność statusu społecznego i ekonomicznego rodziców Co powinno budzić niepokój rodziców Niepokój i lęki u dziecka Nadpobudliwe zachowanie dziecka Wysoki poziom agresywności dziecka Niskie przystosowanie do grupy rówieśniczej i wymagań szkolnych Słabe wyniki w nauce Negatywne nastawienie do rodziców Systematyczne łamanie zasad i norm zachowania Niska samoocena i zwątpienie Trudności w nawiązywaniu relacji z rówieśnikami Jak psycholog może pomóc Wyrobić sobie wyobrażenie o zachodzących zmianach związanych z rozwojem dziecka Pomóż dziecku się rozwijać zainteresowanie sobą, chęć zrozumienia swoich możliwości, reakcji i działań. Rozwijać w dziecku tak ważne umiejętności, jak umiejętność skutecznego komunikowania się, budowania relacji z dorosłymi i rówieśnikami. Rozwijać zainteresowanie drugim człowiekiem jako jednostką. Rozwijać poczucie własnej wartości i wewnętrzne kryteria poczucia własnej wartości.