Stan kryzysowy, który następuje stopniowo i niespodziewanie, powoduje poczucie wewnętrznego rozpadu, tj. nieznośne uczucia, doznania i myśli, a także w konsekwencji naruszenia adaptacji zewnętrznej w różnych obszarach życia. Rodzaje stanów kryzysowych: * kryzysy wewnętrzne, * kryzysy zewnętrzne, * trauma rozwojowa, * żałoba, strata, * syndrom wypalenia zawodowego. Psychologia egzystencjalna pozwala człowiekowi być sobą. Aby mieć indywidualność, swobodę, zwrócić wszystkie podstawowe prawa, zainteresowanie skończonymi danymi, zrób krok na nową ścieżkę. Główne pytania człowieka w czasie kryzysu egzystencjalnego: ▫gdzie jestem? ▪kim jestem? ▪skąd pochodzę? ▫dlaczego tu jestem? Periodyzacja przebiega u każdego inaczej; jeśli dana osoba ma zaawansowane doświadczenie życiowe, wówczas wszystkie kryzysy mijają wcześniej 12-19 lat - kryzys tożsamości; 27-33 lata - kryzys samostanowienia; druga połowa życia; 75 lat – wyzwolenie, oświecenie lub szaleństwo. Kontaktując się ze specjalistą, psycholog pomaga: 1) zrozumieć swoje życie. 2) zrozumieć swoje prawdziwe wartości i pragnienia. 3) zrozumieć siebie i swój wewnętrzny świat. 4) lepiej zrozumieć możliwości, jakie daje nam życie i ich granice możliwości. 5) odnaleźć sens życia. Czas trwania kryzysu egzystencjalnego wynosi 1-2 lata. Mając wsparcie psychologiczne, osoba znajdująca się w kryzysie egzystencjalnym będzie w stanie odpowiedzieć na pytanie „Gdzie jestem?” przejdź do „Gdzie jestem?” W tym celu ważne są cele i zrozumienie znaczenia „dokąd chcę dojść” – w tym właśnie pomaga terapeuta, aby klient nabrał pewności co do swojej ścieżki, do której już zmierza; Zrozum „co Cię powstrzymuje?” i „uczyń ścieżkę łatwiejszą”. Portret psychologiczny człowieka w okresie kryzysu egzystencjalnego: Niezadowolenie z życia; 2. Brak pragnień; 3.Emocjonalne oderwanie się od całego świata; 4.Uczucie ciągłego niepokoju; 5. Zmiany w systemie przekonań i wartości; 6. Utrata przyjemności z wcześniej kochanych zajęć; 7. Poczucie beznadziejności i rozpaczy; 8. Poczucie winy, często wzmacniane przez społeczeństwo; 9. Różne rodzaje lęków; 10.Utrata tożsamości; 11. Ciało - napięcie chroniczne, somatyka; 12.Opieka nad uzależnieniami chemicznymi i niechemicznymi; 13. W szczytowym momencie kryzysu dotknięte są wszystkie aspekty życia człowieka (życie wewnętrzne i społeczne). 14. Nie zapominaj, że kryzys to obszar wzrostu. Ta lista krótko opisuje wszystko. A po wewnętrznych doznaniach można rozpoznać kryzys egzystencjalny. Bardzo ważne jest również wykonanie badań i sprawdzenie poziomu hormonów, hemoglobiny i witaminy D. Jak pisałam w artykule o psychosomatyce, nasz organizm to ogromny mechanizm, w którym każdy szczegół jest ze sobą powiązany. A kiedy dana osoba jest pewna, że ​​​​testy są normalne, może zwrócić się do psychologa. A jeśli wystąpią naruszenia, należy zwrócić na to uwagę i podjąć niezbędne środki, dzięki lekarzom jest to możliwe.