Dla tych, którym lepiej jest czytać niż słuchać, powtarzam komentarze w formie tekstowej. W tym filmie znalazły się dwa ważne pytania fragment. Pierwsze pytanie, jakie zadano, brzmiało: „Kim jestem?” Obejmuje kilka tematów: 1. Poczucie własnej wartości. Pomaga mi zrozumieć, jak siebie cenię. Jakie cechy sobie nadaję? 2. Jak się pod tym względem czuję? Zły dobry. Wierzę w siebie albo nie. Zwróć uwagę na to, co powiedziała Valeria: „No cóż, to po prostu dobry człowiek, nie mam żadnych specjalnych uczuć”. Oznacza to, że słowa te można na przykład interpretować w następujący sposób: jestem zwykłą, zwyczajną osobą, nie ma we mnie nic specjalnego ani niezwykłego. Bardziej interesujące słowa: „Co ona może zrobić w tym życiu? Czy w rezultacie będzie w stanie do czegoś dojść, czy nie?”, zwłaszcza intonacja. Intonacja jest tu „naszym wszystkim”, na jej podstawie można wyciągnąć wiele wniosków.3. Widząc, jaki mam stosunek do siebie, możesz spróbować zrozumieć możliwą reakcję Wewnętrznego Dziecka na taką postawę wobec niego. Tutaj wszystko jest proste. Biorąc pod uwagę Twój wiek, wyobraź sobie, co się stanie, jeśli potraktujesz prawdziwe dziecko w taki sam sposób, w jaki traktujesz siebie. Jaki będzie wynik? Jeśli w swojej postawie nadajesz coś, to na przykład jeszcze raz zacytuję słowa: „Nie darzę Cię żadnym szczególnym uczuciem, kochanie”. Lub twoja postawa wobec dziecka będzie stale przekazywać: „Co możesz zrobić w tym życiu? Czy w rezultacie będziesz w stanie do czegoś dojść, czy nie?” Jak Twoim zdaniem zareaguje prawdziwe dziecko na taką postawę? Odpowiedź na to pytanie może pomóc ci zrozumieć, jak Twoje Wewnętrzne Dziecko reaguje na Twój stosunek do siebie.4. Zobacz introjekty. Często traktujemy siebie tak, jak traktowali nas nasi rodzice. Wprowadziliśmy w siebie ich stosunek do siebie i teraz tak siebie traktujemy. Zrozumienie, jakich słów używam do opisania siebie, pomaga nam usłyszeć głos naszych rodziców, czy innych znaczących dorosłych, autorytetów, którzy teraz w nas żyją i nadal nas oceniają, a my słuchamy tych ocen i nie kwestionujemy ich. Co robić następna kwestia jest indywidualna, ponieważ sytuacja każdego jest inna. W kolejnych odcinkach zobaczycie, co Valeria zrobi z tą informacją. W tym fragmencie filmu pojawiło się kolejne istotne pytanie: „Co musiałeś robić w dzieciństwie, żeby czuć się dobrze?”. To ważne pytanie. Bo ważne jest, żeby dziecko czuło się dobrze i wiedziało, że moi rodzice mnie lubią, że moi rodzice mnie rozpoznają, akceptują, że mnie nie opuszczą i nie skrzywdzą. Dzięki temu pytaniu możesz uzyskać następujące informacje: 1. Czy w przypadku moich rodziców byłem dobry warunkowo czy bezwarunkowo? Jeśli jestem warunkowo dobry, to muszę spełnić pewien zestaw warunków i tylko wtedy będę się dobrze czuł. Zdarza się, że jestem już dorosła, ale wciąż staram się sprostać pewnym przestarzałym warunkom dzieciństwa, aby być dobrym w oczach innych ludzi. Uzależnienie to może być poważne i wymagać dużej witalności i energii.2. Jak nauczyłam się zdobywać uznanie dla swojej wartości. A potem, powtarzam, sprawdzamy, jakimi strategiami z dzieciństwa nadal się kieruję.3. Jaki jest ogólnie cel mojego dzisiejszego życia? Zdarza się, że sens życia kręci się wokół uznania własnej dobroci. Dlatego logiczne jest, że w takich warunkach brakuje odwagi do podążania za swoimi marzeniami, życie jest trudne, brakuje energii, kwitnie prokrastynacja, samosabotaż pozornie dobrych pomysłów i marzeń. Swoją drogą, na ten temat – w jakim kierunku można skierować wektor mojego życia, nieco wcześniej nagrałem już film zatytułowany „Sens życia – Dlaczego tak żyję?” Link do tego filmu - http://www.youtube.com/watch?v=lUnVnWvAzYECiąg dalszy... ________________________________________________________________ Trochę o tym projekcie (publikacja filmu z moich konsultacji). Jeśli jakość filmu nie jest zadowalająca, spróbuj zaznaczając pole HD w ustawieniach. Ustawianie jakości wideo po prawej stronie