Jaka jest istota i treść pracy z psychologiem - pytania, na które warto znać odpowiedzi przed rozpoczęciem współpracy ze mną. Poniżej dialog, który zwykle poprzedza rozpoczęcie pracy. Klienci często pytają, jak pozbyć się bolesnych doświadczeń i problemów. Najczęściej odpowiadam tak: „Zanim przyszedłeś do mnie, wielokrotnie podejmowałeś desperackie próby pozbycia się swoich zmartwień i problemów. A kto, jeśli nie Ty, zna wszelkie sposoby, aby to zrobić tak, aby znaleźć się w stanie, w którym potrzebne jest moje wsparcie. - Tak, ale jak możesz mi w takim razie pomóc - Tobie też nie dam przepis lub rekomendacje z działaniami krok po kroku. Mogę jedynie pomóc pozbyć się złudzeń i żyć rzeczywistością, prawdziwą i prawdziwą, prawdą o sobie, swoim dzieciństwie czy związkach – To tak niewiele – Tak się wydaje na pierwszy rzut oka, jeśli w Twoim otoczeniu byli ludzie kim jesteś Gdybyś mógł być sobą - nie tylko odnoszącym sukcesy, silnym, mądrym, pozytywnym, ale także przygnębionym, słabym, zagubionym, zagubionym, smutnym, nieudanym, to nie przyszedłbyś do mnie - Tak, to prawda. Jaki będzie wynik naszej pracy? - Nie uszczęśliwię cię, ale będziesz miał wszelkie możliwości, aby być szczęśliwym. Poznasz prawdziwego siebie, nie tego, który słynnie zmienia maski i odgrywa role, ale tego, który kawałek po kawałku wydobywał rzeczywistość, doświadczał rozpaczy i beznadziei wobec tej rzeczywistości i nie zlał się, nie popadł w fantazję, nie stłumił, ale wytrwałeś, pozostałeś żywy i wrażliwy. - Jaką pewność mogę mieć co do rezultatu? - Kontaktując się ze mną, podejmujesz ryzyko, ponieważ nie wiesz na pewno, z czym będziesz musiał się zmierzyć po drodze. Ale jedno wiem na pewno, że to ze mną zmierzysz się ze swoją bezradnością, bólem i żalem, a to zwykle wywołuje bardzo mieszane uczucia. - Jak zrozumiem, że nadszedł czas, abyśmy odeszli? - Często zwracają się ludzie psychologiem, gdy wydarzyło się coś katastrofalnego, gdy nie ma już sił, gdy jest się w rozpaczy. I ważne jest, aby pozostać w pracy, gdy nie ma już paniki i wydaje się, że wynik został osiągnięty. Zwłaszcza, gdy psychika zaczęła funkcjonować w innym trybie, mniej niepokojącym i jeszcze się do tego nie przystosowała. Kiedy odkryjesz chęć niezależności, ważne jest, aby od razu o tym porozmawiać, aby można było o tym porozmawiać. Bez oburzenia przyjmę stwierdzenie „czas się rozstać”. Będzie mi trochę smutno, ale chęć niezależności mnie uszczęśliwi.