Czego chcą osoby powyżej 45. roku życia? Niektórzy z Was znajdą się w tym wieku, niektórzy będą mieli rodziców i dziadków... Ale często myślimy, że jesteśmy młodzi lub że nigdy nie będziemy musieli tego czuć, bo jesteśmy inni... Daj Boże, żeby tak było walizka!! ! Ale nikt nie gwarantuje, że pozostanie niezauważony, niewysłuchany... Zacznijmy od początku. Co dzieje się w organizmie po 45+? 1. Zmiany związane z wiekiem - więdnięcie skóry, spadek odporności, utrata energii... 2. Pojawiają się różne choroby i złe samopoczucie... 3. Brak równowagi hormonalnej w postaci menopauzy, słaba potencja!!!! 4. Siły odchodzą i stają się mniej mobilne, a pragnienie maleje, nie ma celu i celu!!! I od tego obrażają życie i wszystkich!!! Relacje z bliskimi i dziećmi mogą się pogorszyć, ponieważ nie każdy jest w stanie zrozumieć ich stan i zaakceptować wszystkie negatywne emocje i konsekwencje... Oni, podobnie jak prawo, są stopniowo pozostawiani w spokoju, ponieważ niewiele osób jest w stanie wytrzymać ich wahania nastroju i wieczne skargi na zdrowie , a potem o relacjach z nimi. A z biegiem czasu zostają sami i ze swoimi skargami, które stopniowo przeradzają się w żale i przez to czują się jeszcze bardziej bezbronni i pozostawieni na pastwę losu!!! Samo komunikowanie się z kimś staje się świętem, radosnym wydarzeniem!!! Często przychodzą do nas ludzie, którzy mają wszystko, czego potrzebują w życiu, ale są nieszczęśliwi, najbardziej obrażeni ludzie i nic ich nie uszczęśliwia, ponieważ dobrobyt finansowy i urzędnicy nie zmieniają w żaden sposób po prostu czysto ludzkich uczuć - są potrzebne , być pożądanym i być bardziej przydatnym w rodzinie. Oczywiście często to oni psują relacje i kontakty, ale to niczego nie usprawiedliwia!!! Jeśli w młodości ludzie żyją beztrosko, nie mają nawet czasu na nudę i cierpienie, to na tym etapie życia stają się sentymentalni, bezbronni, a nawet coś, czego wcześniej nawet nie zauważyli, to teraz może to spowodować poważne stany depresyjne!!! Praktyka pokazuje, że niektórym osobom potrzebna jest nie tylko konsultacja psychologiczna, ale emocjonalne rozmowy... Aby się z kimś porozumieć!!! Abyście nie byli samotni... opuszczeni... zapomniani... Doceniajcie swoich bliskich, którzy są obok Was!!! Nie wahaj się jeszcze raz zadzwonić do rodziców i po prostu porozmawiać, zapytać, co robią? Po prostu pokaż, że ich potrzebujesz!!! Zegar biologiczny pracuje nieprzerwanie i my też kiedyś będziemy potrzebować tego, co teraz staramy się dać swoim bliskim!!! Zrób sobie przerwę... Zadzwoń do swojego... Podaruj im kilka minut szczęścia i ciepła, uwagi... Nic nie trwa wiecznie... Wszystkiego co najlepsze i rodzinnego ciepła!!!