Od autora: Dekodowanie popularnych wezwań do „akceptowania”. Napisane dla i Pewnego dnia zdałem sobie sprawę, że irytują mnie wezwania do „odpuszczenia” i „zaakceptowania”. A klienci i sami pacjenci wypowiadają się nieco lekceważąco o tych powszechnych zaklęciach. Prawdopodobnie wynika to z braku wyjaśnień. Co należy rozumieć pod pojęciem „akceptacja”? Z perspektywy REBT (psychoterapii racjonalno-emocjonalnej): Akceptacja ludzkiej niedoskonałości. Wszyscy ludzie są niedoskonali. Mogą być brzydkie, mogą łamać podjęte zobowiązania, mogą zachowywać się nielogicznie, a może w ogóle nie będą w stanie sobie z niczym poradzić. Aby osiągnąć dobre samopoczucie, konieczne jest zrozumienie tej ważnej idei otaczającego nas świata, która jest daleka od absolutnej, dalekiej od ideału. A potem spróbuj zmienić to, co jest wykonalne. Akceptacja ludzkiej tendencji do żądania. Każdy z nas ma jakieś preferencje i pragnienia. A jeśli trzeba, żądamy, czasami nawet w ten sposób: „Nie możesz się spóźnić”, „Musisz odgadnąć, czego chcę”, „Zawsze musisz mnie kochać”. Zawsze będą czegoś od nas wymagać. Przygotuj się na to i zachowaj siły, które będą potrzebne do Twojego własnego doskonalenia i rozwoju. Akceptacja braku opieki i miłości. Czujemy się dobrze, gdy jesteśmy kochani i troszczy się o nas. Ale nawet w normalnych rodzinach ludzie mogą doświadczyć tymczasowego ochłodzenia i dystansu. Temperament i postawa jednostki mogą sprawić, że jej duchowe przejawy będą powściągliwe i zimne. Wreszcie uważaj na siebie. Twoja miłość też nie wystarczyła dla wszystkich. Akceptacja ludzkiej skłonności do zaburzeń emocjonalnych i behawioralnych. Osobiste doświadczenia każdej osoby, otaczające ją problemy i cierpienia bardzo często sprawiają, że dana osoba jest trudna do komunikowania się, czasem wręcz dziwna. A my sami czasami usprawiedliwiamy swoje dziwactwa niedoskonałością otaczającego nas świata, bezwarunkową akceptacją siebie i innych. Niezadowolenie z siebie również często opiera się na podejściu absolutystycznym, nieelastycznym. Jesteś tak samo doskonały, jak jesteś niedoskonały. I ten stosunek jest taki sam jak w całym Wszechświecie z jego kataklizmami, z jego wschodami i zachodami słońca. Akceptacja niezmiennych problemów. Nie mamy możliwości anulowania umierania starych ludzi, przewidzenia kaprysów żywiołów, mogą nawet przestać nas kochać. Wyobrażać sobie! Ale my, jako przedstawiciele gatunku ludzkiego, również mamy siłę, aby sobie z tym poradzić. Akceptacja nie oznacza poddania się. Poddanie się oznacza kapitulację, rezygnację ze stanowisk. W akceptacji kryje się mądrość, siła rozumu i celowość. Często wpadamy w panikę, podejmując złe wybory. Podejście poznawcze pokazuje klientom, jak radzić sobie bez lamentowania i dramatyzowania, nawet w trudnych momentach życia. Jewgienij Uguszew