Wypalenie zawodowe to stan wyczerpania fizycznego i emocjonalnego związany z pracą. Przejawia się ono w poczuciu beznadziejności, zmęczeniu i utracie zainteresowania pracą, a także komunikacją z ludźmi. Istnieją różne poglądy na temat periodyzacji wypalenia zawodowego i emocjonalnego, w tym artykule jako przykład podam J. Model wypalenia emocjonalnego Greenberga, będący pięciostopniowym procesem rozwojowym wypalenia emocjonalnego u człowieka. Jest to okres, w którym pracownik jest jeszcze usatysfakcjonowany swoimi obowiązkami zawodowymi i aktywnością zawodową, jest pełen zapału, ale nie czerpie już z pracy takiej przyjemności jak wcześniej, zaczyna pojawiać się opór i coraz trudniej jest mu siedzieć do zadań roboczych. Drugi etap. Na tym etapie wypalenia zawodowego pracownicy odczuwają apatię, zmęczenie, często mają problemy ze snem (bezsenność, sen przerywany lub płytki, nocne budzenie się, zmęczenie po przebudzeniu), w efekcie następuje utrata sił. Na tym etapie, aby utrzymać efektywną pracę pracownika, konieczna jest dodatkowa motywacja, najczęściej w postaci premii, awansu itp., w przypadku braku dodatkowej stymulacji pracownik może zacząć naruszać dyscyplinę pracy, wykonywać swoje zadania słabo lub całkowicie zrezygnuj. Jeśli istnieje dodatkowa motywacja, pracownik ze szkodą dla zdrowia może nadal efektywnie pracować, w efekcie zaczynają się problemy zdrowotne, które nie są jeszcze wyraźnie widoczne, bóle ciała, bóle krzyża itp. Trzeci etap. Już na tym etapie pojawiają się chroniczne problemy zdrowotne. Jeśli pracownik mało odpoczywa lub nie odpoczywa dobrej jakości, wzrasta napięcie nerwowe, co skutkuje chronicznym zmęczeniem, podatnością na częste i ogólnoustrojowe choroby, a pracownik czuje się stale rozdrażniony i przygnębiony. Istnieje poczucie, że ciągle nie ma na nic czasu. Czwarty etap. Na tym etapie wypalenia zawodowego pracownik znajduje się w kryzysie i często zapada na przewlekłe, poważne choroby, w wyniku których może stracić częściowo lub całkowicie zdolność do pracy. Etap piąty. Na tym etapie wypalenia emocjonalnego problemy zdrowotne fizyczne i psychiczne przybierają ostrą postać i mogą zacząć się rozwijać choroby zagrażające życiu. Pracownik nie ma już sił, jego kariera jest poważnie zagrożona, ten etap jest często etapem poprzedzającym załamanie emocjonalne. Pragnę zauważyć, że model wypalenia emocjonalnego J. Greenberga bada problem wypalenia zawodowego pracowników przedsiębiorstw, ale. jak pisałam w ostatnim artykule, w pracy można pracować ze względu na zupełnie inne zajęcia, w tym urlop macierzyński. Aby wyjść z wypalenia i odzyskać siły, trzeba odpocząć; im wyższy stopień wypalenia, tym dłuższy odpoczynek. Odpoczynek to spokój dla układu nerwowego, to brak jakichkolwiek czynników drażniących (ekrany urządzeń ze zmieniającymi się obrazkami, głośne dźwięki). Hobby, sport, praca w ogrodzie, spotkania z przyjaciółmi to zmiana aktywności, ale nie odpoczynek, bo w trakcie przy takiej rozrywce panuje pewne napięcie. Sposoby relaksu i regeneracji: - sen; - spokojne, powolne, wyważone spacery (bez audiobooków, wykładów, muzyki); - czytanie spokojnych, lekkich książek (NIE literatury fachowej, bez skomplikowanych, zawiłych wątków ); - kąpiel relaksacyjna; - masaż relaksacyjny; - medytacja; - techniki oddechowe (np. oddychanie kwadratowe); - czas w ciszy na łonie natury; - spokojny kontakt ze zwierzętami (głaskanie, spacery, leżenie); - tygodniowa cisza; Umów się na konsultację telefonicznie. +79773515586 https://wa.me/79773515586