Bardzo wiele osób po rozstaniu nazywa swoich byłych partnerów „byłym”. To słowo jest głęboko zakorzenione w naszej codziennej mowie. Kiedy ktoś Ci mówi: „No cóż, wczoraj zadzwonił mój były” albo „Mojej byłej spodobała się ta piosenka” albo „Poszliśmy tam z moją byłą” albo „Widziałem się z moją byłą w zeszłym tygodniu” – doskonale rozumiesz, o kim mówi , chociaż na głos nie wymawia się żadnych imion ani statusów społecznych. Dlaczego rozumiesz, o kim mówimy? Po pierwsze, jest to już wzorzec kulturowy: tradycją stało się nazywanie ich „byłymi” (i w filmach, zarówno rosyjskich, jak i tłumaczonych, jest to również obecne). Po drugie, kiedy Twoja dziewczyna lub przyjaciel opowiada Ci o Twoim „byłym”, ma on tę samą intonację i wyraz twarzy. Dlaczego? Ponieważ na to słowo i na wizerunek tego byłego partnera i na całą ideę tego związku, u Twojego chłopaka/dziewczyny już wytworzyła się i utrwaliła specyficzna reakcja. I za każdym razem, gdy wypowiada słowo „były”, powtarza tę reakcję. Czy ta osoba sama to zauważa? Z reguły nie. Dlaczego? Bo obserwowanie siebie z zewnątrz i ciągłe bycie świadomym swoich uczuć, emocji, myśli i stanów jest cholernie niewygodne (pamiętacie przysłowie: „Nie zauważyłeś belki we własnym oku”? To w sam raz na temat). dzieje się wtedy coś tak wyjątkowego. Kiedy dana osoba ponownie nazywa kogoś „byłym”? Świadomie lub nie, osoba ta zawiera w swoim ciele tę samą reakcję, czyli te same doświadczenia, które były związane z tym partnerem. A doświadczenia z reguły są negatywne. „Dlaczego negatywne” – pytasz – „jeśli istnieją szczęśliwe relacje, które zakończyły się niczym? No cóż, na przykład ludzie w końcu zrozumieli, że nie pasują do siebie.” Ludzka psychika jest tak zaprojektowana, że ​​silniej odbiera negatywne emocje i przeżycia oraz lepiej zapamiętuje. Wynika to przede wszystkim z faktu, że w odległych, odległych czasach ludzkość mogłaby zapewnić sobie przetrwanie, pamiętając, które jagody są niebezpieczne do jedzenia, dokąd niebezpiecznie jest chodzić i co jest niebezpieczne. Nawet jeśli związek był pogodny, miły i szczęśliwy, gdy ktoś powtarza słowo „były”, w jego podświadomości pojawia się myśl, że stracił ten związek, że się skończył i nie da się go przywrócić (a jeśli nie daj Boże, , nadal w tajemnicy obwinia się za to...). Teraz wyobraź sobie, że ta osoba opowiada o swoim „byłym” nie Tobie jako przyjacielowi czy dziewczynie, ale swojemu obecnemu partnerowi. Albo nawet nie mówi, ale po prostu na przykład się spotkał, a twarz tej osoby odzwierciedlała całą gamę uczuć, które wiązały się z tym właśnie „byłym”. Często nie trzeba być jakimś wielkim psychologiem, żeby zrozumieć, co dana osoba czuje i co jest „wypisane na jej twarzy” – wszyscy ludzie w ten czy inny sposób to odczuwają i postrzegają: „Co można z tym zrobić sprawa?" – pytasz. A być może już wielokrotnie słyszałeś podobne rady. Pytanie brzmi: co zdecydowałeś się zrobić? W języku rosyjskim jest wystarczająco dużo kategorii i możesz nadać absolutnie dowolną kategorię lub tożsamość tej czy innej osobie. Wsłuchaj się w swoje uczucia. Jaką kategorię najchętniej przydzieliłbyś tej osobie? Może być negatywny, pozytywny lub neutralny. Tutaj wszystko zależy tylko od tego, w jakim związku pozostaniesz, czy chcesz zobaczyć tę osobę w przyszłości, czy wolisz zostawić przeszłość w przeszłości i żyć dalej. Zmień nazwę tego „byłego” dla siebie. Z jakich kategorii możesz korzystać? Zasadniczo takie, które lubisz (przynajmniej jeśli te kategorie pozwalają Ci zmienić nastawienie do sytuacji i nie narusza to w żaden sposób żadnych norm prawnych ani bezpieczeństwa publicznego). Przykładowo, jeśli w przeszłości doświadczyłeś zdrady ze strony tej osoby, wówczas zamiast słów „były” i „były” można użyć słowa „nikt”. Pomoże to zmniejszyć znaczenie takiej osoby. Lub jeśli!